İSMET BÜYÜKATAMAN

Sayın Başkan,

Değerli Milletvekilleri,

“56 sıra sayılı Temel Ceza Kanunları’na Uyum Amacıyla Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısının 91.inci maddesinden 120.inci maddesine kadar olan 4. bölümü üzerinde Milliyetçi Hareket Partisi grubu adına söz almış bulunmaktayım.

Bu vesileyle yüce heyeti saygıyla selamlıyorum.

Değerli Milletvekilleri

Bütün arkadaşlarımızın bildiği gibi bu kanun tasarısı ile yaklaşık 170 kanunda 651 maddelik “uyum” adı altında değişiklik yapılmaktadır. Böyle bir kanun taslağı Cumhuriyet tarihinde Meclise ilk defa gelmektedir.

Her kanunun kendi içerisinde kendine ilişkin maddelerinin değiştirilmesi tüm dünyanın kabul ettiği bir sistemdir.Böyle bir uygulama tercih edilmesi icap ederken, toptancı, kolaycı ve torba kanun diye nitelendirilen bir uygulama tercihinde bulunulmuş olmasını doğru bulmadığımızı ifade etmek istiyorum.

Bu kanun taslağının 4.üncü bölümünde yer alan maddelerinin tamamı üzerinde bu zaman dilimi içerisinde konuşmak mümkün değildir. Bu nedenle ben bu bölüm içerisinde yer alan 104, 105 ve 115’inci maddelere kısaca değinmek istiyorum.

Saygıdeğer Milletvekilleri

3573 sayılı kanunun 17. maddesinin üçüncü fıkrası: “Yukarıdaki fıkra gereğince kurulacak birliklerin kuruluş ve çalışma esasları ile zeytinliklerin bakımı Tarım ve Köy işleri Bakanlığınca üç ay içinde hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. Belirlenecek bu kurallara göre zeytinliklerine bakmayan üreticiden ağaç başına yirmi beş bin lira hafif para cezası alınır.” Hükmü taşırken, “Yirmi beş bin lira hafif para cezası alınır.” ibaresi yerine “on Türk Lirası idari para cezası verilir” şeklinde değiştirilmiştir. İdari para cezasının günümüz ekonomik şartlarına göre yeniden belirlenmesi, zeytinliklerin korunması ve zeytinciliğin devamı adına uygun bir düzenleme olup, bu değişikliği desteklemekteyiz. 3573 sayılı kanunun 20. maddesinin ikinci fıkrası:

“ Zeytincilik sahaları daraltılamaz. Ancak, belediye sınırları içinde bulunan zeytinlik sahalarının imar hudutları kapsamı içine alınması halinde altyapı ve sosyal tesisler dahil toplam yapılaşma, zeytinlik alanının % 10'unu geçemez. Bu sahalardaki zeytin ağaçlarının sökülmesi Tarım ve Köy İşleri Bakanlığının fenni gerekçeye dayalı iznine tabidir. Bu iznin verilmesinde; Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı’na bağlı Araştırma Enstitülerinin ve mahallinde varsa Ziraat Odasının uygun görüşü alınır. Bu halde dahi kesin zaruret görülmeyen zeytin ağacı kesilemez ve sökülemez. İzinsiz kesenler veya sökenlerden ağaç başına iki milyon liradan beş milyon liraya kadar hafif para cezası alınır. Kesilen ve sökülen ağaçlar müsadere edilir.” şeklinde iken, “İzinsiz kesenler veya sökenlerden ağaç başına iki milyon liradan beş milyon liraya kadar hafif para cezası alınır. Kesilen ve sökülen ağaçlar müsadere edilir.” ibaresi “izinsiz kesenler veya sökenlere ağaç başına altmış Türk Lirası idari para cezası verilir.” şeklinde değiştirilmesi uygun görülmüştür. Bu değişimde de idari para cezasının günümüz ekonomik şartlarına göre düzenlenmesi yapılmıştır.

Geçmiş yıllarda bu yasa uygulamadan uzak kalmıştır. Zeytin sahalarının yerine apartmanlar konulmuştur. Umut ediyoruz ki değiştirilen bu yasa uygulamadan uzak kalmaz.

Belediyelerimiz bu ve buna benzer gerek tarımı gerekse çevreyi korumayı amaçlayan kanunların uygulanmasında yetersiz kalmaktadır. Yerel yönetimler bu kanun paralelinde kendi bölgelerini daha sıkı bir denetimle korumalıdırlar.

Ancak bu zamana kadar ki uygulamalara baktığımızda belediyelerimiz imar planı çalışmalarında yetersiz kalmışlardır.

Netice itibariyle zeytin alanlarının korunması adına bu yasayı desteklediğimizi burada belirtmek isterim.

Değerli Milletvekilleri

Bu vesileyle zeytincilik üzerine önemli birkaç konuya da değinmek istiyorum.

Bilindiği gibi ülkemizde plansız olarak, zeytin dikimi yapılmaktadır. Çeşitli bölgelerde Tarım Bakanlığının zeytin dikimini teşvik etmesi, zeytinciliğe büyük zarar vermektedir. Zeytin açığı olan zeytin türleri yağlık zeytin ve kalamatadır. Yeşil zeytine yönelik belli bölgelerde zeytin fidanı dağıtımı yapılabilir. Ancak ısrarla Güneydoğu Anadolu’ya kadar uzanan geniş bir coğrafyada gemlik tipi siyah zeytin fidanlarının dağıtılması; uzun vadede zeytinciliğe ve Türk tarımına zarar verecektir.

Gemlik tipi zeytinin anavatanı olan Güney Marmara Bölgesi dışında yetiştirilen gemlik tipi zeytinler, bölge zeytini gibi piyasaya sunulabilmektedir. Gemlik tipi zeytinin coğrafi işareti olmasına rağmen, gerekli kontroller yapılmadığı için tüketicileri yanıltan, bölge üreticisini mağdur eden uygulamalar olabilmektedir.

Tarım ve Köy İşleri Bakanlığının zeytinle ilgili bir politika belirlemesi, bu politika çerçevesinde planlama yapması, arz ettiğim hilelerin önüne geçmek üzere başta Hal Kanunu olmak üzere çeşitli düzenlemeler yapması, uzun vadede üreticimizin zarar görmemesi için yararlı olacaktır.

Sayın Milletvekilleri,

02/07/1941 tarihli 4081 sayılı çiftçi mallarının korunması hakkında kanunun 10 uncu maddesi;

“Bu kanunda yazılı istisnalar dışında koruma ve ihtiyar meclislerinin bu kanun hükümlerine tevfikan verecekleri kararlar aleyhine alakalılar tarafından kararın kendilerine tebliği tarihinden itibaren on gün zarfında murakabe heyetine müracaat ve itiraz olunabilir. Müddeti zarfında aleyhine itiraz edilmeyen kararlar katileşir. Bu suretle katileşen veya (murakabe heyetlerince itiraz üzerine verilen kararlar aleyhine hiç bir kanun yoluna müracaat olunamaz) ve bunlar derhal icra olunur.” Hükmü taşırken “Müddeti zarfında aleyhine itiraz edilmeyen kararlar katileşir. Bu suretle katileşen veya (murakabe heyetlerince itiraz üzerine verilen kararlar aleyhine hiç bir kanun yoluna müracaat olunamaz) ve bunlar derhal icra olunur.” ibaresi murakabe heyetinin verdiği; a)İdari para cezasına ilişkin kararlarına karşı kabahatler kanunu hükümlerine göre,

b)Diğer kararlarına karşı bu Kanun hükümlerine göre, kanun yoluna başvurabilirler.” şeklinde değiştirilmesi uygun görülmüştür.

Aslında 4081 sayılı Kanun, yeni teşekkül etmiş ilçeler ile az nüfuslu bölgelerdeki ilçelerde sürekli ve başarılı bir uygulama sağlayamamıştır.

Kanun hükümlerinin yurt genelinde uygulanabilir olması gerekirken bu kanun genel tatbik kabiliyetini kazanamamıştır.

Kanunun tatbikatında çok güçlük çekilmekte, bu üzüntü vesilesi olmakta, dolayısıyla uygulandığı yerlerde etkili ve başarılı bir tatbikat kazanamamaktadır.

Bize göre Kanunun uygulanmamasının başlıca iki sebebi vardır.

Kanun tatbikatçılarının gerekli ilgiyi göstermemeleri ve vazifelerini hakkıyla yapmamaları ve kanun icaplarını yerine getirecek Koruma Meclisi ve İhtiyar Heyeti üyelerinin gerekli ve zarurî nitelikte yetişmiş olmamalarıdır.

Koruma ve ihtiyar kurulları ile denetleme kurulunun görev ve yetkileri genişletilmelidir.

Köy, şehir ve kasabalarda çiftçilikle uğraşan yurttaşların hayat seviyesini göz önünde bulundurarak hiç olmazsa ilçe ve illerde murakabe heyetleri yerine kaim olacak kurullarda vazife alacaklara verilecek huzur hakkı Devletçe karşılanmalıdır.

Yurdumuz bakımından özel bir önemi olan kışlık-yaylak hareketlerini düzenleme bakımından ilçe ve il murakabe heyetlerine birbirleriyle işbirliği yapmak ve genel asayiş kuvvetlerinden de faydalanmak suretiyle kararlar alıp icra etmek yetkisi tanınmalıdır.

Bu düşüncelerle sözlerime son verirken yeni kanunun milletimize hayırlı olmasını temenni eder. Yüce heyeti saygıyla selamlarım.