Değerli Basın Mensupları,

Irak Savaşı’nın önümüzdeki günlerde neticeleneceği ve ABD kuvvetlerinin Irak üzerinde kontrolü tamamen sağlayacağı anlaşılmaktadır. Bu süreçte, Savaş’ın yol açtığı maddî ve manevî yıkımın gerçek boyutları ortaya çıkacaktır.

Önümüzdeki dönemde Irak’ın hem ekonomik, hem de siyasî açıdan yeni baştan inşa süreci gündeme gelecektir.

Irak Savaşı’nın gerek Irak halkı, gerekse bölge ülkeleri üzerinde görünen ve görünmeyen izler bıraktığı gerçeğinin dikkate alınması gerekmektedir.

Şekillenen yeni şartlar, yüzyılı aşkın bir süredir dünyanın “kaynayan kazan”ı olan Ortadoğu açısından çok iyi değerlendirilmelidir. Bunun için, Ortadoğu, yeni yüzyılın başında 20. yüzyılın başında olduğu gibi, yeni paylaşım kavgalarına sahne olmamalıdır.

Böyle bir paylaşım mücadelesinin, hem Ortadoğu coğrafyasında, hem de bütün dünyada küresel çatışmaları körükleyecek bir mahiyet arzedeceği unutulmamalıdır. Daha da önemlisi, savaşın ardında bırakacağı derin izler ve yanlış izlenimler, “medeniyetler ve dinler çatışması riski”nin bir kâbusa dönüşmesine yol açabilecektir.

Bu sebeple, Saddam rejimini devirip yeni bir rejim oluşturmak amacıyla Irak Savaşı’nı başlatan ABD yönetimi küresel ahlâkî sorumluluklarının da bilincinde olmalıdır.

Irak’ın normalleşme sürecinin, milletlerarası işbirliği ve istikrar ilkesinden hareketle Birleşmiş Milletler’in öncülüğünde ve denetiminde yürütülmesi gerekmektedir.

İkinci olarak da, bölge ülkelerinin haklı hassasiyetleri ve önerileri mutlaka dikkate alınmalıdır. Çünkü, Ortadoğu’nun yeni çatışma ve kutuplaşmaları taşıyamayacağı yeterince açıktır.

Gelişmelere müdahil olmak bir yana, onları izleme ve idrak etmekten dahi uzak olan AKP iktidarının da, biran önce meseleyle ilgili gerekli ilke ve politikaları tespit edip uygulaması kaçınılmazdır.

Kuzey Irak’ta kukla devlet girişimleri ile Türkmen kardeşlerimizin geleceği başta olmak üzere, millî menfaatlerimizi ve bölgenin dengelerini tehdit edecek gelişmeler karşısında çok yönlü hazırlık yapılmalıdır.

Ancak, AKP iktidarı daha hâlâ acemiliği ve şaşkınlığı üzerinden atamadığı için, bu konuda da ciddî endişelerimiz bulunmaktadır.

Sayın Başbakanın Meclis grup toplantısında yaptığı konuşma, aslında iktidardaki AKP’nin muhalefetteki AKP’yi tekzip eden, hatta reddeden bir muhtevaya sahiptir.

Bugün karşımızda, enkaz edebiyatı yapmayacağız diyerek enkaz edebiyatı yapan, devlette devamlılık esastır diyerek dün yerin dibine batırdıkları “ekonomi politikası”na sahip çıkan çarpık bir siyasî zihniyet bulunmaktadır.

Seçim sürecinde makro ekonomik göstergelerdeki iyileşmeyi “AKP’nin bereketi” olarak takdim edenlerin, bugün ekonominin seruma ihtiyaç duyduğunu söylemesi, en hafifinden büyük bir ciddiyetsizlik ve bilgisizlik örneğidir.

Daha iktidarda rüştünü ispat etmeden, milletin şahsi birikimlerine ve ülke ormanlarına göz dikenlerin kalıcı çözümler üretmesi ve ekonomiyi ayağa kaldırması imkânsızdır.

Yine, “kamu yönetimi ve devlet reformu” adı altında Türkiyemizin üniter devlet yapısını ve millî birliğini önce aşındırıp zamanla ortadan kaldırabilecek bir hazırlık da yürütülmektedir.

Küreselleşmenin moda söylem ve yönelimlerinin etkisi altında kalınarak hazırlandığı anlaşılan reform taslağının millî duyarlılıktan yoksun bir zihniyet tarafından kaleme alındığı anlaşılmaktadır. AKP iktidarı, “devlet reformu” adı altında “şehir ve bölge devletlerine” kapı aralayan bir yaklaşımı savunmaktan ve yasalaştırmaya çalışmaktan ısrarla kaçınmalıdır.

Maalesef, dediklerinin de yaptıklarının da farkında olmayan bir iktidarın maliyeti de çok ağır olmaktadır.

Bir gün “savaş koalisyonunun parçasıyız” deyip ertesi gün “koalisyonun içinde değiliz” diyen siyasî zihniyet mutlaka düzelmelidir. Eğer düzelmezse milletin düzelteceği kesindir.

Neredeyse Anayasayı bile değiştirecek Meclis desteğine sahip bir siyasî iktidarın, geçmişte millete verdikleri sözleri “devlette devamlılık esastır” sözünün arkasına gizlenerek unutturmaya çalışması çok manidardır.

Bunlar, ya dünkü iddialarında ve vaatlerinde samimî değillerdi, ya da bugünkü duruşlarında samimî değillerdir.

AKP yönetimi ve iktidarı, artık ne olduklarına ve ne yapacaklarına karar vermek zorundadır.