Kadrolar

Milliyetçi Hareket Partisi Genel Başkan Yardımcısı – Denizli Milletvekili
Sayın Emin Haluk AYHAN’ın TBMM’de yapmış olduğu basın toplantısı.
11 Nisan 2013

Değerli Basın Mensupları,

Daha önce defalarca ifade ettiğim gibi Türkiye Cumhuriyeti iyi idare edilememektedir. Her geçen gün problemler giderek ağırlaşmaktadır.

Ekonomik, sosyal ve siyasi alandaki problemlerin çözülerek azalması beklenirken, aksine problemler karmaşıklaşmakta ve çözümü daha da imkansız hale gelmektedir.

Bizim ihanet, Hükümetin ise yandaşları ile birlikte çözüm süreci dediği olay, iktidar mensuplarınca da bilinmemektedir. Çok dar bir çevrede olayın sürdürülmeye çalışılması ve şeffaf olmamaları, ihanet sürecinin tehlikeli bir ortama doğru ülkeyi sürüklediğini ortaya koymaktadırlar.

Artık, iktidar kuruluş hedeflerine doğru hızla ulaşmaya başlayan PKK’nın yörüngesine girmiş bu girdapta devamlı olarak savrulur hale gelmiştir. PKK 30 yıldır elde ettiklerinden fazlasını AKP sayesinde son bir yılda elde etmiştir.

AKP’nin bütün tavizlerine rağmen, PKK AKP’ye güven duymadığını açıkça beyan etmektedir. Yasal güvenceyi AKP’den istemektedir. AKP yasal güvence veremediği için bu işe önüne geleni bulaştırma gayreti içine girmiştir.

Ülkenin makul çoğunluğuna her şeyi hazmettirme gayretinde olan bir iktidar ile yönetiliyoruz. AKP, toplumun büyük bir çoğunluğunun ihanet sürecini benimsediğini ifade etmektedir. Ancak, ihanet sürecini akil adam statüsüne soktukları ile benimsetme çalışmalarına başlamışlardır.

Toplumsal terapi yapacaklar. Karşılıklı etkileşim sağlayacaklar. Toplumun siyasallaşmasını, siyaset üretmesini, siyasal katılımını dinamik hale getireceklerdir. Türk Milleti’ne olan bütün kinini kusacaklar. Bu, topluma yönelik bir terapi ve normalleşme olacak. Bilen konuşacak. Bilmeyenlerin eline verecekler. Henüz ne söyleyeceğini bilmeyenlerden galiba. Bugün Sayın Gencebay’ın açıklamalarından onu anlıyoruz.

Hükümet kendinden emin değildir. Hükümet akşamdan sabaha fikir değiştirmektedir. Değişmeyen tek şey çözüm sürecine katkı söylemidir. Çözümden neyin kastedildiğini bilmeyenler ne anlatacaklardır bu millete? Bunlar hükümetin anlatmadığı neyi anlatacaklardır Türk toplumuna?

Başbakan, birkaç ay önce idamın geri gelmesini arzu ediyordu, teröristlerle kucaklaşanları da aforoz ediyordu. Şu anda  30 bin kişinin katili örgüt lideri ile bu meseleleri bir şekilde müzakere ediyor. Bu söylendiği zaman da Türk Milletine hazmettirmeye çalıştığını söylemiyor. Çünkü kendi hazmetmekte güçlük çekiyor. Hazmetmek istemiyor.

Bu olayı bilen PKK, başbakan birkaç ay sonra fikir değiştirir diye güvenmiyor. Kefili ise kim oluyor. Öcalan. Başbakan böyle bir hareket tarzını yeniler ve derse ki, ben bu süreçten vazgeçtim. Bu akil adamlar ne söyleyecekler merak ediyorum.

Aslında AKP temizleyici arıyor. Alana kendisinden önce birileri girsin istiyor.

MHP’ye bir BDP bir de AKP saldırıyor. PKK’da işin organizatörü. Şimdi bir de Akiller resmi olarak kadrolu MHP düşmanlığına AKP tarafından terfi ettirilmiştir.

Öcalan’ın 10 sene sonra dışarıya çıkacağını söyleyenler, MHP’ye iftira atanlar, Türk Bayrağı ibaresinden rahatsız olanlar, psikolojik harekatın oyuncakları, Anadolu’da PKK ile nasıl barışılacağını mı anlatacaklar.

Zonguldak da bayrak açmanın yasal olup olmadığı kamu görevlilerince sorgulanıyor. Diyarbakır da ki asılan paçavralara müsamaha etmektedirler. Daha önce de Türk Bayrağı tahrik unsuru olarak stada sokulmamıştı.

Bu olaylar iktidardakilerin olaylara bakış açısını da göstermektedir. Satılacak olan şeylerin başından önce “T.C” yani Türkiye Cumhuriyeti ibaresi kaldırılmaktadır. T.C. Ziraat Bankası’nda olduğu gibi.

Şimdi de bazı kamu kurumlarının hizmet birimlerinden aynı ibare ortadan kaldırılmaktadır. Ancak, Sayın bakanlar huzursuzluk olmasın diye vazgeçtiklerini beyan etmeye çalışıyorlar. Olaylara sebebiyet verdiği düşünülenlerde görevlerinden yavaşça ayrılıyorlar. Bugün ise görevden ayrılan yetkili, sanırım bakanlığın talimatı olduğunu söylüyordu.

Önündeki bizim ihanet süreci dediğimiz olayı AKP, millete açıklayamıyor. Akil adamları tampon olarak kullanıyor. Ancak, PKK bile AKP’ye güvenmiyor. Öcalan AKP’ye kefil oluyor. Çünkü, PKK ben niye dağa çıktım AKP’ye niye güveneyim diyor.

AKP, ben yapıyorum diyemiyor. Ben talimat verdim diyemiyor. Devlet yaptı diyor. Devleti yöneten o zaman AKP değil. Böyle bir şey olabilir mi? Korkudan yaptığı zillete bile sahip çıkamıyor.

Kendi yaptıkları zilleti topluma anlatmaktan kaçıyorlar.

Türk-İslam dünyasında milyonlarca insanın katledilmesinin müsebbibi olanların dostu olan ve bundan hiç rahatsızlık duymayan AKP, Çözüm  ortakları BDP, PKK ile BOP müellifleri ile birlikte hareket ediyor. Onların yaptıklarından rahatsızlık duymuyor. MHP’ye düşmanlık ediyor.

  Hala yargıyı istediği gibi olamadığı için mi iki de bir Yargıyı yönlendirmeye ve yeniden değiştirmeye çalışıyor.

  Başbakan ekonomiden anlamamakta ve yanlış yönlendirilmektedir. Mahçup da olmamaktadır. Esasen başbakana bu yanlış bilgileri verenlerde bir üzüntü duymamaktadır.

  MİT-Öcalan görüşmelerin de mutabakata varılan barış sürecine göz kulak olacak bir komisyon kurulmuştur. Mecliste bir komisyon oluşturulmuştur. Şimdi geri çekilme ile ilgili bir yasal çerçeveye ihtiyaç duyuluyor. Hükümetin ricası ile Öcalan ikna olmuş. Bunu kim söylüyor. Akil adamlar. Basındaki köşelerinde yazıyorlar.

  AKP’nin himayelerinde de Kürt hareketine ve varlığına sistemde yer açılmaya çalışılıyormuş. Hükümet bunları hiç anlatmıyor.

  Her şeyin 2009’da Öcalan’ın çizdiği rotada gittiği bu yol haritasında işlerin ilerlediği basında bu olayları iyi takip edenlerin bilirkişiliğinde ifade ediliyor. AKP’de zaten bunlara hiç itiraz etmiyor.

  AKP Grup Başkanvekilinin çözüm süreci değerlendirme komisyonu kurulması için verdiği dilekçenin muhteviyatı ile Öcalan’ın yol haritasındaki ifadeleri ile örtüştüğü de yer alan hususlar arasında.

  Sayın Basın Mensupları,

  Önceki gün başbakan yardımcısının meclisteki konuşmalarına baktığınızda çözüm sürecinin ne olduğuna ilişkin hiçbir şey söylemiyor.

  Söylediği tek şey çözüm sürecine destek. Meclisi bilgilendirdiğini söylüyor.

57’nci Hükümet döneminde 2001 krizinde batan bankaların devlete maliyetinin 111 katrilyon TL olarak açıklayanların, Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu (BDDK)’nun Ekim 2003’te yayınladığı raporda yer alan 24,6 katrilyon TL rakamını, siyaseten ne hale soktukları meydandadır.

Diğer yandan kamu bankalarının görev zararları nedeniyle Hazine Müsteşarlığı’nın yüklendiği maliyetin 28,6 katrilyon TL olarak açıklandığını tüm ekonomi çevreleri ve kamuoyu da bilmektedir.

Uzun süreden bu yana gerek yabancı, gerekse yerli ekonomik kurumlar, Türkiye’nin bankacılık kesiminin 2008 finans krizinden daha az etkilenmesinin nedenini 57’nci Hükümet’in başarısı olarak göstermektedirler.

‘Geçmiş dönemin IMF’ye borcunu Mayıs ayında biz kapatıyoruz’ hamasi söyleminde bulunanlara, 2005 yılında IMF ile imzaladıkları 19’uncu Stand-By antlaşmasından çektikleri 10 milyar dolar olduğunu hatırlatmak isteriz. Mayıs ayında kapatacakları borç, kendi yarattıkları borçtur.

2002-2012 dönemi ülkemizin birçok kamu kuruluşu adeta peşkeş çekilerek satılmış, 50 milyar doların üzerindeki özelleştirme geliri ise ülkemizde buhar olmuştur.

2002 yılında özel kesim tasarrufların GSYİH içindeki payı yüzde 24’lerden 2012 yılında yüzde 12’lere gerilemiştir.

Artık, Yandaş sendikalar bile biz hükümetin memuru değiliz demeye başlamışlardır.

  Erken emeklilik konusunda her bir hükümet mensubu farklı konuşuyor.

  Niye tasarrufu teşvik fonu kesintilerinden bahsediyor. Bilmiyor çünkü o MHP’den önceydi o zaman garanti altına alındı.

2012'de ekonomideki yavaşlamanın beklenenden çok daha fazla olduğu açıktır.

Türkiye ekonomisi yılın son çeyreğinde % 1,4 ile son 13 çeyreğin en zayıf büyümesini kaydetmiştir.

İstikrarlı bir ekonomik büyümenin sürdürülemediği bir gerçektir. AKP'nin ekonomi politikaları yokuş saran kamyon gibi ağır aksak ilerlemektedir.

Yerleşik hane halkı tüketimi 2012 yılı son çeyreğinde binde 7, özel sektör yatırımları ise 2012 yılında % 4,5 azalmıştır.

Devletin nihai harcamaları 2012 yılı son çeyreğinde % 7,1, kamu sektörü yatırımları 2012 yılında % 8,9 artmıştır. 2012 yılında yatırımlar % 2,5 azalmıştır.

Hükümet harcamaları artırılarak mali disiplinden taviz verilmesine rağmen, ekonomideki kötü gidişatı durdurulamamıştır. 

Türk Milleti gerçekte cebinizdeki para artmamış, azalmıştır.  2012’de pazardan alabileceğiniz sebze meyve bir önceki yıla göre azalmıştır.

Cefakar babalar, artık, akşam evlerine daha az ekmek götürebileceklerdir. Yorulmak bilmeyen analarımız, artık, mutfakta daha dikkatli olmak zorundadırlar.

Emekçinin bu durumda olmasının tek nedeni, AKP'nin zengini daha zengin, fakiri daha fakir yapan ekonomi politikalarıdır.

Bu dönemde cari açıksız büyüme hayal olmuştur.

Altın dışı cari açığın milli gelire oranına baktığımızda yaklaşık % 8'dir. Son dönemde uygulanan bütün politikalar fos çıkmıştır.

Yani, AKP bir kez daha karavana geçmiştir.

Ekonomide hedeflerin zorunlu revizyona tabi tutulması gerektiğinin basında açıkça ortaya konulması işlerin yolunda gitmediğini de göstermektedir. Ekonomi treninin raylardan çıkmasına az kalmıştır. Buna bir dur demek boynumuzun borcudur.

İmalat sanayinin GSYH içindeki payı cari fiyatlarla 2011’den 2012 yılına 1 puan azalmıştır.

Türkiye sanayisi günden güne erimektedir.

Hanehalkını fakirleştiren sanayi üretimimizin büyümeye katkısını azaltan bir gelişmenin ortaya çıktığı da bir gerçektir.

Açıklanan sanayi üretimi rakamlarının nasıl yorumlanacağını basın ve ilgilileri de şaşırmıştır.

Hükümetin bakanları talimatla merkez bankasına faiz düşürttüklerini beyan etmektedirler.

Büyümenin hızlanması gerekmektedir, ancak, gönül isterdi ki 2013'de iyimser olalım.

2013 yılı ilk çeyreğine ilişkin öncü göstergeler ise zayıf büyüme eğiliminin devam ettiğini göstermektedir.